Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ

Του ∆ηµήτρη ∆ουλγερίδη




Ούτε Πικάσο ούτε Ματίς ούτε Μοντιλιάνι. Κανένας από τους διάσηµους καλλιτέχνες δεν κοσµεί τους τοίχους στο προσωπικό γραφείο του Γιώργου Οικονόµου, στο Μαρούσι.

Στην έδρα της ναυτιλιακής εταιρείας DryShips η εικόνα απέχει έτη φωτός από τη ∆ηµοτική Πινακοθήκη του Μεταξουργείου, όπου εκτίθεται από χθες µέρος της πολύχρωµης ιδιωτικής του συλλογής, η οποία περιλαµβάνει πάνω από χίλιους ζωγραφικούς πίνακες, χαρακτικά και σχέδια από Πικάσο και Ντελακρουά µέχρι ντανταϊστές και Αντι Γουόρχολ.

Η αλήθεια είναι ότι το όνοµα του συλλέκτη έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στην καλλιτεχνική Αθήνα. Ελάχιστοι γνώριζαν ότι δίπλα στα ονόµατα των ∆άκη Ιωάννου, ∆ασκαλόπουλου και Εµφιετζόγλου χωρούσε άλλο ένα. Εστω κι έτσι, το ανακαινισµένο κτίριο του Χανς Κρίστιαν Χάνσεν – µε τις κίτρινες προσόψεις και τις µεταλλικές σκάλες – έχει µια δεύτερη ευκαιρία.

Από τον περασµένο Οκτώβριο, οπότε εγκαινιάστηκε, οι προσδοκίες για γνωριµία µε το ευρύ κοινό ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν. Σε µια γειτονιά, για τον εξωραϊσµό της οποίας γίνεται µεγάλος ντόρος – «αν πάρει αξία, θα ανεβούν τα νοίκια» είναι το ανεπίσηµο σλόγκαν –, το ερώτηµα παραµένει: µπορεί ένας πίνακας του Πικάσο να φέρει την άνοιξη; Πόσω µάλλον που ο Πικάσο δεν έρχεταιµόνος του αλλά φέρνει µαζί άλλα 419 έργα των σηµαντικότερων καλλιτεχνικών ρευµάτων από τον 15ο αιώνα ώς τις µέρες µας. «Από την αρχή του σχεδιασµού ο κ. Οικονόµου γνώριζε για το καινούργιο κτίριο της ∆ηµοτικής Πινακοθήκης στη γειτονιά του Μεταξουργείου. Το γεγονός ότι ανήκει στον δήµο και θαπρόσφερε δωρεάν είσοδο στο κοινό συνέβαλε στην απόφασή του» λέει η επιµελήτρια της έκθεσης Ειρήνη ∆ηµητρακοπούλου.
INFO
Το πρώτο τµήµα της συλλογής Γιώργου Οικονόµου εκτίθεται στη ∆ηµοτική Πινακοθήκη (Λεωνίδου & Μυλλέρου, Μεταξουργείο, τηλ. 210-
3231.841) ώς τις 24 Απριλίου, µε έργα ροκοκό, ακαδηµαϊσµού, ιµπρεσιονισµού, βιεννέζικης απόσχισης, φοβισµού, εξπρεσιονισµού, κυβισµού, αφαίρεσης, νέας αντικειµενικότητας και σχέδια. Το δεύτερο τµήµα θα εκτεθεί από τις 5 Μαΐου και περιλαµβάνει έργα σουρεαλιστών, της Σχολής του Παρισιού, της µεταπολεµικής δεκαετίας, της δεκαετίας του 1960, του κινήµατος των νεοάγριων και χαρακτικά.

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ξέρεται ότι: Το χαγιάτι στον ελλαδικό χώρο δεν είναι τούρκικο

Το άλογο κοιμάται όρθιο!