Γιασμίνα Ρεζά :«Γράφω για τα τραύματα της ζωής μας»

Τελικά δεν ήταν από γυναικεία κοκεταρία που απαγόρευσε στους φωτογράφους να μπουν στην αίθουσα χθες το βράδυ. Λεπτή, εύθραυστη, συγκρατημένη και ταυτόχρονα δυνατή, εντελώς όμως συγκεντρωμένη στη συζήτηση, η Γιασμίνα Ρεζά διατήρησε την κομψότητά της ακόμη κι όταν έσκυψε να βγάλει από την τσάντα της ένα ζευγάρι γυαλιά πρεσβυωπίας για να διαβάσει το ποίημα του Καβάφη «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον» μεταφρασμένο από τη Μαργκερίτ Γιουρσενάρ.

Ηταν μια κίνηση φιλοφρόνησης αλλά και ειλικρίνειας, αφού είναι γνωστή η αγάπη της για την ποίηση του μεγάλου Αλεξανδρινού. Στις περίπου δύο ώρες που διήρκεσε η συζήτησή της με τον Γιώργο Αρχιμανδρίτη, η Γιασμίνα Ρεζά γέμισε με την παρουσία της τη σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών με τον τρόπο που κατακτούν τον σκηνικό χώρο οι άνθρωποι που είναι εξοικειωμένοι με το θέατρο.

«Η ποίηση και η μουσική», είπε, «είναι τέχνες ευγενείς. Στα δικά μου θεατρικά έργα αντίθετα, οι άνθρωποι ζουν κοινότοπες καταστάσεις, σε χώρους ταπεινούς, βιώνοντας τους μικροτραυματισμούς της ζωής. Προσπαθώ να μιλήσω για την υπόκωφη νευρικότητα του καθημερινού ανθρώπου, την κακοπιστία, την πονηριά, την πολυπλοκότητα των αισθημάτων του. Θέλω να βάλω ένα μικρό τραύμα στο κέντρο του κόσμου. Στα έργα μου δεν υπάρχουν επιτυχημένοι γάμοι. Ο γάμος είναι καταδικασμένος σε αποτυχία. Εχω κι εγώ παιδιά κι έζησα ένα μεγάλο διάστημα παντρεμένη σ' έναν "καλό γάμο", αλλά η συμβίωση δύο ανθρώπων σ' ένα μικρό κουτί μού φαίνεται αφύσικη και σκέτη τρέλα. Αυτό είναι κάτι που το πιστεύω βαθιά».

Η συζήτηση υποστηρίχθηκε κατά διαστήματα με βιντεοσκοπημένα ή μαγνητοφωνημένα ντοκουμέντα. Για το πέρασμα σε «ελληνικά» θέματα χρησιμοποιήθηκε απαγγελία ποιήματος της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, ενώ λίγο αργότερα η φωνή της Μαργκερίτ Ντιράς πρόσθεσε ένταση και ρίγος στην ατμόσφαιρα . «Παρακολουθούμε την κατάσταση και ξέρουμε ότι περνάτε διά πυρός και σιδήρου», είπε η Γιασμίνα Ρεζά. «Τα γαλλικά ΜΜΕ αναφέρονται στην Ελλάδα και την Ισπανία σαν να είναι το φόβητρο. Σαν να μας λένε , προσέξτε μη γίνετε σαν κι αυτούς. Εγώ όμως είδα εδώ μια πόλη ζωντανή, γεμάτη μυστήριο και χάρη, με ανθρώπους χαμογελαστούς όπως παντού».

Παρ' ολα αυτά, όταν ακούστηκε ηχογραφημένη ανάλυση του έργου της από τον Τέρενς ΜακΝάλι, συγγραφέα του πολύπαθου «Κόρπους Κρίστι», έδειξε να είναι πλήρως ενήμερη για τα πρόσφατα γεγονότα στο θέατρο Χυτήριο.

Μιλώντας για το βιβλίο της «Αυγή, βράδυ ή νύχτα», στο οποίο περιγράφει την εμπειρία της από την πρώτη προεκλογική εκστρατεία του Νικολά Σαρκοζί την οποία παρακολούθησε από κοντά, δεν μάσησε τα λόγια της. «Η ευτυχία γι' αυτόν», είπε, «ήταν η πρόσβαση στην υστερία της εξουσίας. Ετσι πίστευε τότε. Η πολιτική είναι ναρκωτικό. Οι πολιτικοί δεν "βλέπουν" τη ζωή τους γιατί η ζωή τους είναι ένα διαρκές τρέξιμο».

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ