ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Δημήτρης Καζάκης " Η ελληνική Πομπηία. Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας χρεοκοπίας ".

Το βιβλίο «Η ελληνική Πομπηία - Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας χρεοκοπίας» του οικονομολόγου - αναλυτή Δημήτρη Καζάκη, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ποντίκι», περιλαμβάνει τα κείμενά του που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Το Ποντίκι» από τον Μάρτιο του 2010 έως τον Νοέμβριο του 2011.

Τα άρθρα του προειδοποιούν εγκαίρως - και, από ένα σημείο και ύστερα, αποτυπώνουν πλήρως - το οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο της Ελλάδας και τα μεγέθη της καταστροφής, αλλά δεν περιορίζονται εκεί: εκτός από την έγκαιρη και επιτυχή πρόβλεψη των εξελίξεων στη χώρα μας, επεκτείνονται στο περιβάλλον της ευρωζώνης και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Δημήτρης Καζάκης ενέταξε με επιμονή την ελληνική κρίση σε αυτό που ελάχιστοι τολμούσαν να διατυπώσουν: στη χρεοκοπία της ευρωζώνης και του ίδιου του ευρώ.



Το βιβλίο

«Η Ελλάδα πρέπει να οδηγηθεί σε πτώχευση χωρίς να θιγούν οι αγορές. Αυτό αποφάσισαν οι επίσημοι κύκλοι της ευρωζώνης σε άμεση συνεννόηση με τους μεγαλύτερους διεθνώς θεσμικούς επενδυτές και τις ευρωπαϊκές τράπεζες που κατέχουν τον κύριο όγκο ομολόγων του ελληνικού δημόσιου χρέους".

Αυτή η αναγγελία δεν έγινε μετά την απόφαση της 21ης Ιουλίου 2011. Ούτε μετά την απόφαση της συνόδου της 26ης και 27ης Οκτωβρίου 2011.Έγινε από τον οικονομολόγο-αναλυτή Δημήτρη Καζάκη στις 4 Μαρτίου 2010! Στην... πρώτη παράγραφο του πρώτου άρθρου του που δημοσιεύθηκε στο "Ποντίκι".

Τότε ο - τέως πια - πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε ακόμη αναγγείλει την υπαγωγή της Ελλάδας στην οικονομική (και εξελισσόμενη ταχέως σε δημοσιονομική και πολιτική) επιτήρηση από την τρόικα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ο τίτλος εκείνου του άρθρου, "Διάσωση μέσω πτώχευσης", ίσως έμοιαζε υπερβολικός για μια χρονική στιγμή κατά την οποία οι περισσότεροι αμφέβαλλαν ακόμη και για το αν η Ελλάδα θα υπαχθεί στην επιτήρηση του ΔΝΤ.

Τότε άλλωστε ήταν ακόμη κοινή πεποίθηση πως οι θεσμικές προβλέψεις του ευρωπαϊκού οικοδομήματος αποτελούσαν τη βάση της πολιτικής λειτουργίας της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής'Ενωσης.

Ως εκ τούτου πολλοί αναλυτές και πολιτικά πρόσωπα θεωρούσαν δημοσίως αδιανόητη αυτήν την προοπτική, παρ' ότι τα μαύρα σύννεφα είχαν αρχίσει να πυκνώνουν πάνω από την Ελλάδα και το πολιτικό ρεπορτάζ πολλών ΜΜΕ γνώριζε από καιρό πως αυτή η προοπτική βρίσκεται "πολύ ψηλά" στις επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Καθώς η αρθρογραφία του Δ. Καζάκη εξελισσόταν μέσα από τις στήλες του "Ποντικιού", διαγραφόταν μια όλο και πιο ζοφερή εικόνα του ελληνικού μέλλοντος.

Στο πρώτο εκείνο άρθρο σημείωνε: "Το κεντρικό ζητούμενο, το κλειδί του σχεδίου, είναι να περάσει ολόκληρη η δημοσιονομική διαχείριση της χώρας, και κατά συνέπεια ολόκληρη η χώρα, στον απόλυτο έλεγχο της επιτροπείας, δίχως να υπάρξουν σοβαρές αντιστάσεις ή αντιδράσεις»...

Πρόλογος του Σταύρου Χριστακόπουλου

Τάσος Ηλιαδάκης, «Ο εξωτερικός δανεισμός» του ελληνικού κράτους


Το βιβλίο του Τάσου Ηλιαδάκη παρουσιάζει το δανεισμό του ελληνικού κράτους από την επανάσταση του ΄21 μέχρι σήμερα.

Βίβλος γενέσεως του χρέους είναι η έκδοση «Ο εξωτερικός δανεισμός», του Τάσου Ηλιαδάκη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μπατσιούλας. Σε 606 σελίδες ο συγγραφέας, διδάκτορας της Κοινωνιολογίας και μαθηματικός, παρουσιάζει την εξέλιξη του χρέους από τη γέννηση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα που απειλεί να οδηγήσει στον θάνατο την ελληνική οικονομία.

Το βιβλίο είναι γεμάτο με αριθμούς, οι οποίοι όχι μόνο δεν κουράζουν, αλλά προκαλούν συνεχώς το ενδιαφέρον και την… οργή του αναγνώστη, καθώς διαπιστώνει ότι, από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις έπαιξαν με το χρέος παίζοντας με την τύχη της χώρας. Μέσα από πίνακες, καταλόγους, παραπομπές, βιβλιογραφία, μαρτυρίες, πρακτικά, εκθέσεις και ιστορικά ντοκουμέντα εξελίσσεται η ιστορία του δανεισμού. Δανεισμού που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στην ξένη εξάρτηση.

Και βέβαια, πάνω απ' όλα, η ευθύνη των ημετέρων πολιτικών παρουσιάζεται ανάγλυφα. Οι αρχηγοί της Επανάστασης του ΄21 προσέφυγαν στους ξένους για να προμηθευθούν όπλα, βόλια, κανόνια και πλοία, προσφέροντας την Κρήτη η την Κύπρο ως ενέχυρο… Παντού όμως έβρισκαν πόρτες κλειστές. Μόνο το 1823 οι «αγγλλόφρονες» με επικεφαλής τον Μαυροκορδάτο θα σπεύσουν στην Αγγλία εξασφαλίζοντας δάνειο που προέβλεπε 800.000 στερλίνες, επιτόκιο 5%, χρόνο απόσβεσης τα 38 χρόνια και υποθήκη τα εθνικά κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα. Προσοχή, η τιμή έκδοσης ήταν 59%, δηλαδή η τότε λειψή Ελλάδα χρεώθηκε το ονομαστικό ποσό των 800.000 λιρών όμως οι δανειζόμενοι πήραν στο χέρι μόνο το 59%, δηλαδή 472.000 λίρες γιατί προκρατήθηκαν τόκοι, χρεολύσια δύο ετών, μεσιτικά, έξοδα σύμβασης και προμήθειες -νεοελληνιστί «μίζες»… Στο τέλος έφθασαν στην επαναστατημένη χώρα μας 349.000 λίρες. Για να ακολούθησαν μετά και άλλες τέτοιες διευκολύνσεις.

Όπως έγραψε ο Άγγλος φιλλέλληνας Φίνλεϊ στους Τimes του Λονδίνου «η ελληνική υπόθεση προδόθηκε στην Αγγλία… Τα κανόνια ήταν τόσο πρόχειρα κατασκευασμένα που με την πρώτη βολή έσπαζαν οι κυλιβάντες»! Επιπλέον, από τα πέντε πλοία που ναυπηγήθηκαν, το ένα από τα δύο μεγάλα κάηκε στον Τάμεση στις δοκιμές πλοήγησης, το άλλο μόλις βγήκε από τον Τάμεση παραλίγο να βουλιάξει και μετά τις επισκευές ήρθε στην Ελλάδα το 1828 για να τεθεί σε αχρηστία λόγω τεχνικών προβλημάτων. Από τα τρία μικρά, τα δύο έμειναν στο Λονδίνο ως ακατάλληλα. Το τρίτο από τα μικρά έφθασε στην Ελλάδα το 1829, αφού άλλαξε μηχανή και όταν η επανάσταση είχε τελειώσει…».

Ο συγγραφέας με δοκιμιακή μεθοδικότητα αφηγείται τεκμηριώνοντας την ιστορία των ελλειμμάτων σε όλες τις περιόδους του ταραχώδους νεοελληνικού δημοσίου βίου: Τα δάνεια του Όθωνα, η δημοσιονομική πραγματικότητα του Τρικούπη, η πτώχευση του 1893, ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, η διαπλοκή του εξωτερικού δανεισμού και του ομογενειακού κεφαλαίου, ο διπλασιασμός της Ελλάδας με μικρότερο εξωτερικό δανεισμό, η εμπόλεμη περίοδος των εκτάκτων δαπανών χωρίς εξωτερικό δανεισμό, η Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο Βενιζέλος, η ψυχροπολεμική αναδιάταξη και η μετακατοχική δημοσιονομική πορεία, ο υπερτριπλασιασμός του δημοσίου χρέους επί χούντας, η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, η περίοδος του ΠΑΣΟΚ, η τριετία Κώστα Μητσοτάκη, η πρωθυπουργία Κώστα Σημίτη, Η Ελλάδα στην ευρωζώνη, η περίοδος Κώστα Καραμανλή και η σημερινή κρίση.

Ο μελετητής υποστηρίζει ότι «ο δικομματισμός διέφθειρε τη χώρα» και, «αντί επιλόγου», τελειώνει τη μελέτη του με συμπερασματικά στοιχεία για το ξετίναγμα του χρέους από το 1974 μέχρι σήμερα, αποδίδοντας σε κάθε πρωθυπουργό την ανάλογη ευθύνη, βάσει των αδιάψευστων αριθμών.