Το σπήλαιο της Αντιπάρου Η φύση δημιουργεί για εκατομμύρια χρόνια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΧΩΡΟ
Το σπήλαιο βρίσκεται στην ΒΑ πλευρά του νησιού.Το σπήλαιο είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Ο αρχαιότερος επισκέπτης του σπηλαίου ήταν ο Αρχιλοχος, ο λυρικός ποιητής από την Πάρο. Μέχρι τον περασμένο αιώνα, υπήρχε σ' αυτό εντοιχισμένη επιγραφή με αρχαίους ελληνικούς χαρακτήρες, που έλεγε: "ΕΠΙ ΚΡΙΤΩΝΟΣ ΟΙΔΕ ΗΛΘΟΝ ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ, ΣΟΧΑΡΜΟΣ, ΜΕΝΑΚΡΑΤΗΣ, ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ, ΙΠΠΟΜΕΔΟΝ, ΑΡΙΣΤΕΑΣ, ΔΙΟΓΕΝΗΣ, ΦΙΛΟΚΡΑΤΗΣ, ΟΝΗΣΙΜΟΣ". Σύμφωνα με την παράδοση, πρόκειται για συνωμότες κατά της ζωής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίοι ανακαλύφθηκαν και για να σωθούν κατέφυγαν στην Αντίπαρο.
Στους κατοίκους της Αντιπάρου, το σπήλαιο ήταν γνωστό με την ονομασία "καταφύγι". Ωστόσο το εσωτερικό του παρέμενε άγνωστο στους νεώτερους χρόνους, μέχρι το 1673. Το Δεκέμβριο του 1673, ο Μαρκήσιος Ντε Νουαντέλ, πρεσβευτής της Γαλλίας τότε στη Κωνσταντινούπολη και λάτρης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, βρισκόταν στην Πάρο, φιλοξενούμενος του διαβόητου πειρατή Ντανιέλ. Αυτό ήταν ένα από τα πολλά ταξίδια του στα ελληνικά νησιά, με σκοπό την συλλογή αρχαιολογικών ευρημάτων, για λογαριασμό της Γαλλίας. Είναι η εποχή που κάποιοι "πολιτισμένοι" Ευρωπαίοι, εκμεταλλευόμενοι την δεινή θέση της Ελλάδας και πολλές φορές παίρνοντας ειδικές άδειες ακόμα και από την ίδια την τούρκικη διοίκηση, απογυμνώνουν την Ελλάδα από τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. Στην Πάρο, και ενώ ο Ντουα-ντέλ επέβλεπε τη φόρτωση αρχαιοτήτων με προορισμό τη Γαλλία, πληροφορήθηκε ότι στο γειτονικό νησί, την Ωλίαρο, υπήρχε κάποιο κολοσσιαίο άγαλμα. Έφυγε αμέσως για το νησί με συνοδεία 500 περίπου ατόμων, που την αποτελούσαν ζωγράφοι, σχεδίαστές, Ιησουίτες, Καπουτσίνοι, Τούρκοι και πειρατές. Έφθασε στην είσοδο του σπηλαίου παραμονή των Χριστουγέννων, για να ανακαλύψει με απογοήτευση ότι το υποτιθέμενο άγαλμα δεν ήταν παρά ένας τεράστιος στα λαγμίτης. Έβαλε να τον κατεβάσουν με σκοινιά στο εσωτερικό του σπη λαίου και, στο φως των λαμπάδων και των φαναριών, αποκαλύφθηκε μπροστά στα μάτια του η θαυμαστή γλυπτική της φύσης. Αμέσως πήρε την απόφαση να τελεστεί μέσα στο σπήλαιο η λειτουργία των Χριστουγέννων, πάνω σε ένα τεράστιο σταλαγμίτη που από τότε ονομάστηκε "Αγία Τράπεζα". Στον σταλαγμίτη αυτό, χαράχτηκε και υπάρχει μέχρι σήμερα, επιγραφή στα λατινικά:
HIC IPSE CHRISTUS ADFUIT RJUS NATALI DIE MEDIA NOCTE CELEBRATO MDCLXXIII (Εδώ ο ίδιος ο Χριστός γιόρτασε, τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων του 1673). Ο Ντουαντέλ και η ακολουθία του έμειναν στο σπήλαιο τρεις μέρες. Όσο όμως οι ζωγράφοι ζωγράφιζαν το σπήλαιο, άλλοι αποσπούσαν τεράστια κομμάτια σταλακτιτών και σταλαγμιτών που φορτώθηκαν στα πλοία για την Γαλλία. Αυτή ήταν και η πρώτη μεγάλη σύληση του σπηλαίου. Αργότερα κατά την σύντομη περίοδο της ρώσικης κυριαρχίας στο νησί (1770 -1774), το σπήλαιο θα υποστεί μία δεύτερη μεγάλη σύληση. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες που αποσπάστηκαν τότε από τους Ρώσους στρατιώτες στολίζουν σήμερα τις προθήκες του μουσείου Ερμιτάζ, στην Αγία Πετρούπολη. Το σπήλαιο επισκέφτηκαν και οι πρώτοι βασιλείς της Ελλάδος Όθωνας και Αμαλία, όπου η τελευταία έχασε το βραχιόλι της με 3 διαμάντια. Βρέθηκε ύστερα από 3 χρόνια από χωρικό. Για ανάμνηση της επίσκεψης υπάρχουν χαραγμένα στον τοίχο του τελευταίου θαλάμου τα εξής: 'ΟΘΩΝ Α'- ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΤΗ 27 ΣΕΠΤ. 1840.
Από το λιμάνι της Αντιπάρου, δίπλα από το μόλο που αράζουν το πλοία, ξεκινά ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος που οδηγεί στο σπήλαιο. Την συστηματική εξερεύνηση, χαρτογράφηση και μελέτη του σπηλαίου της Αντιπάρου, πραγματοποίησε το 1979 η διάσημη σπηλαιολόγος Άννα Πετροχείλου. To σπήλαιο είναι βαραθρώδες, με έκταση 5.600 τετραγωνικών μέτρων περίπου Η θερμοκρασία του το χειμώνα είναι περίπου 15ο C και η υγρασία του 65%. Πριν από πολλούς αιώνες, η οροφή του πρόσθιου τμήματος γκρεμίστηκε, με αποτέλεσμα τη δημιουργία της σημερινής αψιδωτής εισόδου του σπηλαίου που έχει πλάτος 20 μέτρα και ύψος οροφής 8 μέτρα. Ο πελώριος ανθρωπόμορφος σταλαγμίτης που βρίσκεται εδώ είναι και ο αρχαιότερος της Ευρώπης και χρονολογείται στα 45 εκατομμύρια χρόνια. Στον υπαίθριο και ημιυπαίθριο χώρο που δημιουργήθηκαν από την κατακρήμνιση, υπάρχουν στα δεξιά της εισόδου δύο εκκλησάκια, του Άη Γιάννη Σπηλιώτη και το μικρότερο και παλαιότερο της Ζωοδόχου Πηγής, τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους. Το εμπρός μέρος της σπηλιάς, χωρίζεται σε τρία επίπεδα, τον "ΠΡΟΘΑΛΑΜΟ", την "ΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΠΛΑΤΕΙΑ", και τον "ΚΡΥΦΟ ΘΑΛΑΜΟ". Στο τελευταίο, και χαμηλότερα ευρισκόμενο, τμήμα του προθαλάμου, αρχαιολογικές έρευνες κατά την περίοδο 1974-75, αποκάλυψαν όστρακα και ανθρώπινα οστά που βρίσκονται στο Μουσείο της Πάρου. Σήμερα η κατάβαση γίνεται με τσιμεντένια σκάλα που αποτελείται από 411 σκαλοπάτια και μας οδηγεί στην καρδιά του σπηλαίου που έχει βάθος πάνω οπό 100 μέτρα. Η πρώτη αίθουσα που συναντάμε κατά την κατάβαση, ο "ΘΑΛΑΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΤΡΙΝΩΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΩΝ", έχει διαστάσεις 17χ 27x10 μέτρα και πήρε την ονομασία της από το μεγαλοπρεπή και θαυμαστό στολισμό με πανέμορφες κολώνες από σταλακτίτες που μοιάζουν με καταρράκτες. Η δεύτερη αίθουσα, ο "ΘΑΛΑΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ", βρίσκεται 25 μέτρα χαμηλότερα από την πρώτη. Οι διαστάσεις της είναι 33x20x30 μέτρα. Εδώ υπάρχουν ολόλευκα σταλαγμιτικά συμπλέγματα και οπό πάνω τους κρεμαστοί πέτρινους πολυέλαιοι. Σ' αυτόν τον θάλαμο βρίσκεται ο σχηματισμός που εύστοχα ονομάστηκε "ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΤΑΡΑΚΤΗΣ" και απέναντι' του σειρά από σταλαγμίτες, από τους οποίους ο χαμηλότερος είναι η περίφημη "ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ". Στη μια άκρη της αίθουσας αυτής και ένα μέτρο πιο χαμηλά υπάρχει μικρότερη αίθουσα με ωραιότατο σταλαγμίτη, την "ΟΜΠΡΕΛΑ". Η αίθουσα ονομάζεται "ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΒΑΡΑΘΡΟΥ" επειδή υπάρχει τρύπα διαμέτρου δύο μέτρων και βάθους περίπου 7-8 μέτρων. Ο τρίτος θάλαμος η "ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ" διανοίγεται στο χαμηλότερο τμήμα με διαστάσεις 27 μ. μήκος - 50 μ. πλάτος και 20 μ. υψος. Πήρε το όνομα της από την επιγραφή του Όθωνα που βρίσκεται εδώ.
Το σπήλαιο διανοίχτηκε σε ασβεστόλιθο από διάβρωση. Πιθανότατα δημιουργήθηκε κατά την Τριτογενή Περίοδο. Στην αρχή διανοίχτηκε η είσοδος και ο προθάλαμος και αργότερα με τη συσσώρευση και πίεση μεγάλων ποσοτήτων νεροϋ διανοίχτηκε το χαμηλότερο τμήμα του. Μετά την κένωση του σπηλαίου από τα νερά, με αργό ρυθμό άρχισε ο στολισμός του από σταγονορροή. Έχει υπολογιστεί ότι για να δημιουργηθεί ένας πόντος απαιτούνται 80 - 120 χρόνια.
Το σπήλαιο δέχεται κάθε καλοκαίρι περίπου 10.000 επισκέπτες που απολαμβάνουν την μαγεία του μυστηριακού του κόσμου.
ΠΗΓΗ: antiparos.info
Αν παρατηρήσεις προσεκτικά διάφορα σχήματα δημιουργούνται όπως εδώ:μοιάζει με στρατιώτη που κρατά το δόρι ή το σπαθί.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου