Οι βυζαντινοί μοναχοί της μονής του Αγ. Στεφάνου κατανάλωναν κρέας

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΧΩΡΟ

 

 

 

 

Ερευνητές πραγματοποίησαν έρευνα προκειμένου να  επιβεβαιώσουν τις λιτές διατροφικές συνήθειες των ορθόδοξων μοναχών που έζησαν την Βυζαντινή εποχή (5^ος-7^ος αιώνας μ.Χ.), στο μοναστήρι του Αγ. Στεφάνου που βρίσκεται  στα Ιεροσύλημα.

Χρησιμοποιήθηκε μία νέα μέθοδος με την οποία γίνεται ισοτοπική ανάλυση του κολλαγόνου των οστών.

Τα αποτελέσματα αυτών ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακά, διότι ανέτρεπαν τα μέχρι τώρα δεδομένα.

Έξι από τις κρύπτες που βρίσκονται στο μοναστήρι περιείχαν πάνω από 150.000 οστά τα οποία ανήκαν σε λείψανα εκατοντάδων μοναχών, με το 96% των οστών να ανήκουν σε άντρες.

Το δείγμα ήταν μεγάλο και ικανό για να διαπιστώσει η ερευνητική ομάδα τις διατροφικές συνήθειες των μοναχών.

Από τις αναλύσεις του κολλαγόνου των οστών και τις αναλογίες  των ισοτόπων του αζώτου και  άνθρακα, διαπιστώθηκε ότι οι μοναχοί κατανάλωναν δημητριακά και φρούτα, όπως περιγράφουν τα μοναστικά κείμενα.

Οι αναλύσεις όμως έδειξαν ότι τα οστά ήταν πλούσια και στο βαρύ ισότοπο αζώτου-15, γεγονός το οποίο υποδηλώνει την κατανάλωση ζωικών πρωτεϊνών  από τους μοναχούς. Αυτά θα μπορούσε να ήταν με τη μορφή κρέατος ή γαλακτοκομικά προϊόντα.  

Αυτό το αποτέλεσμα ήταν απροσδόκητο, εάν κάποιος υπολογίσει την σπανιότητα και το κόστος των τροφίμων πολυτελείας, καθώς και τις διατροφικές απαγορεύσεις που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής ενός ασκητή.

 

Η εκκλησία του Αγ. Στεφάνου κτίστηκε από την αυτοκράτειρα Ευδοκία, στο τέλος του 5^ου αιώνα για να στεγάσει τα λείψανα του Αγ. Στεφάνου, ο οποίος ήταν ο πρώτος Χριστιανός Μάρτυρας και η παρακείμενη μονή ήταν τόσο μεγάλη , ώστε στις αρχές του 6^ου αιώνα στέγαζε 10.000 μοναχούς. Καταστράφηκε τον 12^ο αιώνα από τους σταυροφόρους και ξανακτίστηκε εκ νέου το 1900.

 

Πληροφορίες:Journal of Anthropological Archaeology