Στέγη: Transitions Central Europe: Magnificat (Ένας σύγχρονος Χορός γυναικών)

Ένα πολιτιστικό μανιφέστο για τη γυναικεία φύση και τα κοινωνικά στερεότυπα που την καθορίζουν, που χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό Teatr ως η καλύτερη εναλλακτική θεατρική παραγωγή στην Πολωνία για τη σαιζόν 2010-11.

ΠΟΛΩΝΙΑ

Στο έργο της, η Πολωνή σκηνοθέτης Μάρτα Γκόρνιτσκα χρησιμοποιεί σύγχρονες εκδοχές του Χορού της αρχαίας τραγωδίας, δουλεύοντας με διάφορες κοινωνικές ομάδες και συνδέοντας τη δυναμική της συλλογικότητας –σε φωνή και σώμα– με τη σύγχρονη κριτική της γλώσσας ως εργαλείου εξουσίας. Στο Magnificat –το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας– η Γκόρνιτσκα δημιουργεί έναν πρωτοποριακό Χορό γυναικών που ανατρέπει κλασσικές εικονογραφήσεις της θηλυκότητας

Η μορφή της Παναγίας αποτελεί κεντρικό άξονα της παράστασης, ως η ιερή εικόνα της θηλυκότητας που αντιπροσωπεύει την αγάπη, τη δύναμη, την αφοσίωση και τη γνώση. Μια γυναικεία χορωδία παρουσιάζεται στη σκηνή και χρησιμοποιεί ύμνους, κραυγές, ψιθύρους, ρυθμική εκφορά του λόγου και εκκλησιαστικούς ήχους. Παράλληλα, αποσπάσματα από τις Βάκχες του Ευριπίδη και από την Αγία Γραφή, καθώς και κείμενα από τη βραβευμένη με Νόμπελ συγγραφέα Elfriede Jelinek και τον εθνικό ποιητή της Πολωνίας Adam Mickiewicz συνδυάζονται με αναφορές από τη σύγχρονη ποπ κουλτούρα και συνταγές μαγειρικής, με σκοπό να δημιουργήσουν ένα ιδιαίτερο ηχητικό και ιδεολογικό τοπίο για τη γυναικεία φύση και τα στερεότυπα που την καθορίζουν. Οι νότες της παράστασης Magnificat συνθέτουν ένα πολιτιστικό μανιφέστο, ενώ η Παναγία κατέρχεται από τις ιερές εικόνες στη σκηνή του θεάτρου.

Ο Χορός γυναικών είναι μια σύγχρονη μορφή θεάτρου που επινοήθηκε από τη Μάρτα Γκόρνιτσκα. Η ιδιαίτερη αυτή θεατρική φόρμα επαναδιαπραγματεύεται το ρόλο του Χορού, όπως τον ξέρουμε από την αρχαία τραγωδία, με στόχο τη δημιουργία ενός μεταμοντέρνου θεάματος, που επιχειρεί να «ανακτήσει τη γυναικεία φωνή» συνδυάζοντας τη δύναμη της συλλογικής φωνής και του συλλογικού σώματος με τη σύγχρονη κριτική του λόγου ως εργαλείου της εξουσίας. Την ομάδα του Χορού συγκροτούν 25 γυναίκες από διαφορετικές ηλικιακές ομάδες και κοινωνικά στρώματα.

Σύλληψη, Λιμπρέτο & Σκηνοθεσία: Marta Górnicka
Μουσική: IEN
Χορογραφία: Anna Godowska
Επιστημονική σύμβουλος: Agata Adamiecka
Σύμβουλος διεύθυνσης Χορού: Marta Szeliga
Συνεργάτης σχεδιασμού σκηνικών: Anna Maria Karczmarska
Συνεργάτης σχεδιασμού κοστουμιών: Aleksandra Harasimowicz
Σχεδιασμός φωτισμών: Tomasz Sierotko
Ερμηνεύουν: Beata Banasik, Ewa Chomicka, Paulina Drzastwa, Viola Glińska, Alicja Herod, Anna Jagłowska, Natalia Jarosiewic, Katarzyna Jaźnicka, Barbara Jurczyńska, Ewa Konstanciak, Ewa Kossak, Marta Markowicz, Kamila Michalska, Jolanta Nałęcz-Jawecka, Natalia Obrębska, Magda Roma Przybylska, Anna Rączkowska, Anna Rusiecka, Natalia Samojlik, Kaja Stępkowska, Paulina Sacharczuk, Karolina Więch, Anna Wodzyńska, Anna Wojnarowska, Magdalena Woźniak

Διεύθυνση σκηνής: Marek Susdorf
Παραγωγή: Zbigniew Raszewski / Theatre Institute, Βαρσοβία
Συμπαραγωγή: TR Warszawa, The Chorus of Women Foundation, Foundation TR Warszawa

Παγκόσμια πρεμιέρα: 27 Ιουνίου 2011, Zbigniew Raszewski Theatre Institute, Βαρσοβία

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου
Workshop θεάτρου με τη Marta Górnicka

Σάββατο 21 Νοεμβρίου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές (Γλώσσα: Πολωνικά, με διερμηνεία)
Συντονισμός:
Κάτια Αρφαρά, Καλλιτεχνική Διευθύντρια Θεάτρου και Χορού στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών

Διαβάστε περισσότερα:

Το πρώτο μέρος της τριλογίας της Γκόρνιτσκα παρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 2010 και είχε τίτλο This is the chorus speaking: only 6 to 8 hours... Ένα χρόνο αργότερα ακολούθησε το δεύτερο μέρος, η παράσταση Magnificat – Ένας σύγχρονος Χορός γυναικών. Το 2013, η Γκόρνιτσκα παρουσίασε το τρίτο μέρος της τριλογίας, την παράσταση Requiemachine στο Zbigniew Raszewski Theatre Institute της Βαρσοβίας.
Το έργο Magnificat – Ένας σύγχρονος Χορός γυναικών ψηφίστηκε από το περιοδικό Teatr ως η καλύτερη εναλλακτική θεατρική παραγωγή στην Πολωνία για τη σαιζόν 2010-11. To Magnificat έχει τιμηθεί επίσης με το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του Small Form Theatre KONTRAPUNKT 2012, καθώς και με τα βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Κοινού του M-Festival 2012 στο Κοσάλιν της Πολωνίας. Η παράσταση απέσπασε βραβείο στο Mess Festival του Σαράγιεβο και δύο ειδικά βραβεία από τους δημοσιογράφους τoυ σταθμού Radio Sarajevo και του περιοδικού Hrabri Novi Svijet. Τέλος, η Γκόρνιτσκα τιμήθηκε με το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Νέων Σκηνοθετών Fast Forward στο Μπράουνσβαϊγκ.
Τα έργα Magnificat και Requiemachine παρουσιάστηκαν στα φεστιβάλ Berlinerfestspiele & Foreign Affairs (Βερολίνο), Spring Performing Arts Festival (Ολλανδία) και Mess Festival (Σαράγιεβο). Έργα της έχουν ανέβει σε θέατρα διαφόρων χωρών: Βέλγιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ιαπωνία, Ινδία, Ιρλανδία, Μεγάλη Βρετανία. Ολλανδία, Ουκρανία και Τσεχία.
Η Μάρτα Γκόρνιτσκα συνεργάστηκε με τον Robert Wilson στην παραγωγή Symptoms/Akropolis, που πραγματοποιήθηκε στη Βαρσοβία. Από το 2009 έως το 2014 συνεργάστηκε με το Zbigniew Raszewski Theater Institute της Βαρσοβίας όπου ανέπτυξε τη δική της μεθοδολογία θεάτρου, το «Χορό γυναικών». Η τεχνική αυτή έχει κοινωνικές προεκτάσεις, ενώ συχνά η Γκόρνιτσκα δουλεύει με κοινότητες και βοηθά ώστε να δημιουργηθούν αρμονικές σχέσεις μεταξύ των μελών. Το Δεκέμβριο του 2014 δημιούργησε μια παράσταση στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Τελ Αβίβ με 60 άτομα και συγκρότησε ένα Χορό σε δύο γλώσσες –αραβικά και εβραϊκά– στον οποίο συμμετείχαν γυναίκες, χορευτές-στρατιώτες και παιδιά.