Αρχαία πρόσωπα ξαναζωντανεύουν σε μουσείο – Τι δείχνουν οι νέες τεχνικές εγκληματολογίας που χρησιμοποιούνται

 

Ένα από τα 4 πρόσωπα που έχουν αποκατασταθεί στο Μουσείο. 

Μια γυναίκα της Εποχής του Χαλκού που υπέφερε από πόνους στη μέση πριν από 4.000 χρόνια και ένας άντρας της Εποχής του Σιδήρου των Πίκτις που ζούσε μια ζωή σκληρής εργασίας πριν από 1.500 χρόνια είναι μεταξύ των αρχαίων κατοίκων της Γης που έχουν ζωντανέψει με δραματικές αναπαραστάσεις προσώπου.

Η τεχνολογία αιχμής θα επιτρέψει στους επισκέπτες του νέου Μουσείου του Περθ της Σκωτίας να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τέσσερα άτομα από το παρελθόν του σύγχρονου Περθσάιρ.

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν ανέλυσαν ανθρώπινα λείψανα που βρίσκονται στη συλλογή του μουσείου, χρησιμοποιώντας τις τελευταίες εξελίξεις στο αρχαίο DNA, τα ισότοπα και την ανάλυση με ραδιοάνθρακα, καθώς και την εγκληματολογική αναπαράσταση.

Πώς «ζωντανεύουν» τα πρόσωπα

Οι εξετάσεις αποκάλυψαν νέα και εκπληκτικά ευρήματα για τέσσερις πολύ διαφορετικούς ανθρώπους που έζησαν στο Perthshire τις τελευταίες δύο χιλιετίες.  Μεταξύ των 4 ανθρώπων είναι ένας άνδρας του 14ου αιώνα, ο οποίος ήταν ηλικίας μεταξύ 18 και 25 ετών όταν, προφανώς, δολοφονήθηκε, και μια καλόγρια του 16ου αιώνα από το μεσαιωνικό μοναστήρι των Κιστερκιανών του Elcho, η οποία πιθανώς κούτσαινε, καθώς είχε σπάσει το πόδι της σε κάποιο στάδιο.

Η καλόγρια του 16ου αιώνα από το μεσαιωνικό μοναστήρι των Κιστερκιανών, στο Elcho, το πρόσωπο της οποίας ξαναζωντανεύει σήμερα στο μουσείο του Περθ (Φωτό: Perth Museum, Culture Perth and Kinross). 

 

Κάθε άτομο κινείται με εξαιρετικό ρεαλισμό στα ψηφιακά πορτρέτα, κοιτάζοντας τον θεατή καθώς γυρίζει το κεφάλι του και κοιτάζει γύρω του. Αν ζούσαν σήμερα, δεν θα ξεχώριζαν μέσα στο πλήθος, είπαν οι επιστήμονες.

Ο καθηγητής Marc Oxenham, ειδικός στη βιοαρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen, δήλωσε στον Observer ότι η γυναίκα της Εποχής του Χαλκού έζησε γύρω στο 2200-2000 π.Χ.: “Βάλτε την με καθημερινά ρούχα σήμερα και κανείς δεν θα έκλεινε από έκπληξη τα μάτια”. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο άντρας των Πίκτις έζησε γύρω στο 400-600 μ.Χ., αλλά μοιάζει με κάθε “κανονικό νεαρό τύπο” σήμερα.

Τα λείψανα της γυναίκας της Εποχής του Χαλκού βρέθηκαν κατά τη διάρκεια οργώματος στη φάρμα Lochlands, στο Perthshire, όταν ένα τρακτέρ εισέβαλε σε έναν ταφικό θάλαμο, το 1962. Είχε ύψος περίπου 1,5 μέτρο και πιστεύεται ότι ήταν γύρω στα τριάντα ή σαράντα όταν πέθανε. Η επιστημονική ανάλυση αποκαλύπτει ότι θα είχε πόνους στη μέση, ενώ ένα επουλωμένο τραύμα στο μέτωπό της υποδηλώνει κάποιο ατύχημα.

Τα λείψανα του άνδρα των Πίκτις αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια οικοδομικών εργασιών στο Bridge of Tilt, Blair Atholl, την δεκαετία του 1980. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι πέρασε την παιδική του ηλικία στη δυτική ακτή, ή ενδεχομένως στην Ιρλανδία, και ότι υπέμεινε χρόνια σκληρής γεωργικής εργασίας. Οι επιστήμονες καταλήγουν σε αυτό το συμπέρασμα, κρίνοντας από το επίπεδο οστεοαρθρίτιδας που δεν θα ήταν αναμενόμενο σε ένα άτομο που πέθανε στα σαράντα του χρόνια. Ζούσε κυρίως από τα προϊόντα της γεωργικής γης και πιστεύεται ότι μετακόμισε στο Perthshire στα τέλη της ζωής του.

Τι δείχνουν τα πρόσωπα

Ψηφιακή ανακατασκευή προσώπου με βάση τα λείψανα ενός άνδρα του ύστερου Μεσαίωνα, ο οποίος έζησε τον 13ο ή 14ο αιώνα (Φωτό: Chris Rynn/Perth Museum, Culture Perth and Kinross). 

Οι εξετάσεις με ραδιοάνθρακα στον άνδρα, που θεωρείται ότι δολοφονήθηκε και που ανακαλύφθηκε σε ένα χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων στο Horsecross στο Περθ, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, δείχνουν ότι έζησε γύρω στο 1185-1290 μ.Χ.

Είχε μάλλον έναν βίαιο θάνατο, αφού φαίνεται ότι τραυματιστεί και αποτέλεσμα του τραυματισμού ήταν να έχουν συνθλιβεί αρκετά πλευρά του, ενώ το πτώμα του ήταν τοποθετημένο σε έναν βιαστικά σκαμμένο λάκκο.

Ο καθηγητής Oxenham είπε: “Δεν ξέρουμε ακριβώς τι ήταν αυτό το αμβλύ τραύμα. Θα μπορούσε να τον είχε πατήσει ένα άλογο ή θα μπορούσε να έχει χτυπηθεί στο στήθος με κάποιο αντικείμενο που μοιάζει με παλούκι. Ο τρόπος με τον οποίο θάφτηκε, ουσιαστικά πεταμένος σε έναν μικροσκοπικό λάκκο, υποδηλώνει μια βιαστική απόκρυψης”.

Η δρ Ρεμπέκα Κρόζιερ, ανώτερη λέκτορας αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν, δήλωσε ότι τα πορτραίτα κάνουν τους ανθρώπους του παρελθόντος “τόσο σχετικούς με το ποιοι είμαστε τώρα”, ενώ η πρόοδος στην ανακατασκευή του προσώπου, τους έχει πλέον κάνει ακόμα πιο αληθινούς. Τα πορτραίτα έχουν δημιουργηθεί από τον Chris Rynn, ειδικό στην εγκληματολογία και την ανακατασκευή προσώπου.

Η νέα έρευνα και οι ιστορίες αυτών των αρχαίων λαών θα εκτίθενται μόνιμα μαζί με τη Λίθο του Πεπρωμένου στο νέο μουσείο του Περθ, από τις 30 Μαρτίου.

ΠΗΓΗ: enikos.gr