Ο πραγματικός λόγος που οι άνθρωποι τραγουδούν «Auld Lang Syne» την παραμονή της Πρωτοχρονιάς

Οι στίχοι του "Auld Lang Syne" εκτίθονταν ως μέρος μιας έκθεσης στη βιβλιοθήκη του μουσείου Morgan στη Νέα Υόρκη, 9 Δεκεμβρίου 2011.


       

Όταν το ρολόι χτυπά τα μεσάνυχτα στις 31ης Δεκεμβρίου, το πρώτο πράγμα που επιθυμεί το κοινό είναι να ακούσει το   τραγούδι "Auld Lang Syne".

Δεν είναι σαφές ποιος ακριβώς συνέθεσε τη μουσική για το σκωτσέζικο αυτό λαϊκό τραγούδι, το οποίο έχει μακρά ιστορία.  κλικ εδώ  Συχνά αποδίδεται στο ποιητή Robert Burns   Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι ο καναδικός band leader Guy Lombardo βοήθησε να γίνει γνωστό μια παραμονή Πρωτοχρονιάς στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 Πολύ πριν από την παραμονή του Dick Clark στην Πρωτοχρονιά του Rockin ,  κλικ εδώ έγινε η συναυλία της Πρωτοχρονιάς που φιλοξένησε τον Lombardo, "ο τελευταίος μεγάλος ηγέτης του χορευτικού συγκροτήματος", όπως τον αποκάλεσαν κάποτε .

"Οι συναυλίες της Πρωτοχρονιάς στη Νέα Υόρκη, που ξεκίνησαν το 1929, έγιναν θεσμός", ανέφερε το περιοδικό  το 1977. "Πρώτα από το ραδιόφωνο και μετά από την τηλεόραση, η παράδοση του Auld Lang Syne που τραγούδησε ο Lombardo σηματοδότησε την μετάβαση  του έθνους από το παλιό έτος στο νέο".

Αλλά από πού πήρε ο Lombardo την ιδέα να κάνει το τραγούδι μέρος του ρεπερτορίου του την Πρωτοχρονιάς ; Ο ίδιος εξήγησε την ιστορία με το περιοδικό LIFE το 1965 ως εξής:

...  όταν η μπάντα μετακόμισε ανατολικά το φθινόπωρο του 1929, τρεις εβδομάδες πριν από τη συντριβή, και εγκαταστάθηκε στο Roosevelt Grill,   οι ραδιοφωνικές εκπομπές του συγκροτήματος ήταν συνεχείς και με μεγάλη επιτυχία.

Ο Lombardo δεν θυμάται την πρώτη παραμονή της Πρωτοχρονιάς ως κάτι ξεχωριστό, αλλά σε μικρό χρονικό διάστημα πήρε την προσωπική επιμέλεια της εκδήλωσης,   «από τις πρώτες μέρες του ραδιοφώνου μέχρι την εποχή της τηλεόρασης. "

Ο κύριος λόγος για τον οποίο ο Lombardo έγινε γνωστός ως το φάντασμα της Πρωτοχρονιάς, του Νέου Χρόνου αλλά και των επόμενων  Νέων  Χρόνων , λέει, "είναι επειδή το Auld Lang Syne ήταν το θεματικό τραγούδι μας  πολύ πριν κάποιος μας ακούσει ποτέ στο ραδιόφωνο. Στο ιδιαίτερο μέρος του δυτικού Οντάριο, όπου υπάρχει ένας μεγάλος πληθυσμός της Σκωτίας, ήταν παραδοσιακό για τις μπάντες να τελειώνουν κάθε χορό με τον Auld Lang Syne. Δε νομίζαμε ότι ήταν γνωστό εδώ. Όταν εγκαταλείψαμε τον Καναδά, δεν είχαμε καμία ιδέα ότι θα το έπαιζα κάθε φορά πάλι. "

 Ωστόσο, το LIFE συνόψισε τον τρόπο με τον οποίο  τα πολύπλοκα συναισθήματα για το τραγούδι που παραμένουν αληθινά σήμερα. Αν το τραγούδι δεν έπαιζε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, «μια βαθιά ανησυχία θα έμενε μέσα από ένα μεγάλο κομμάτι του αμερικανικού λαού - μια πεποίθηση ότι, παρά το γεγονός που έδειχνε το ημερολόγιο, το νέο έτος δεν είχε φτάσει πραγματικά».