Βρετανική πρόταση-σοκ για τα Γλυπτά του Παρθενώνα: «Οχι επιστροφή, ας τα μοιραστούμε»

 «Εχει πρακτικά τεθεί υπό σκέψη ότι ορισμένα από τα Γλυπτά θα μπορούσε να δανειστούν στην Ελλάδα, αρκεί να μη γίνουν πιόνια πολιτικής εκμετάλλευσης», επισημαίνει ο Νίκολας Πένι (δεξιά). Στη φωτογραφία, Γλυπτά από το ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο

Τον Τζορτζ Κλούνι δεν τον συνάντησε την περασμένη εβδομάδα, όταν ο διάσημος ηθοποιός επισκέφθηκε το Λονδίνο στο πλαίσιο της καμπάνιας προώθησης της νέας του ταινίας «Μνημείων άνδρες». Οχι επειδή διαφώνησε με τις δηλώσεις του υπέρ του επαναπατρισμού των Γλυπτών του Παρθενώνα - οι οποίες πήραν τεράστιες διαστάσεις και κράτησαν το θέμα ψηλά στην επικαιρότητα για περισσότερο από δύο εβδομάδες -, αλλά πολύ απλά επειδή «μου φαινόταν ότι ήταν πολύ ευτυχισμένος μόνος του» λέει στους «Σάντεϊ Τάιμς» ο διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης της Βρετανίας, Νίκολας Πένι.

Θεωρεί λοιπόν κι εκείνος ότι ο Τζορτζ Κλούνι «τρελάθηκε» - όπως τον ειρωνεύονταν οι βρετανικές εφημερίδες - και ότι είναι ανόητος, όπως υπονόησε ο δήμαρχος του Λονδίνου, επειδή υποστήριξε το ελληνικό αίτημα; «Δεν νομίζω ότι το να τα γυρίσουμε απλά πίσω (σ.σ.: τα Γλυπτά) θα ήταν μια πολύ καλή κίνηση, αλλά θεωρώ ότι το Βρετανικό Μουσείο θα ήταν ανοιχτό στο να μοιραστεί τα Ελγίνεια Μάρμαρα, αρκεί να μη γίνει έμμονη ιδέα το σε ποιον ανήκουν πραγματικά» είναι η απάντηση του 65χρονου επιστήμονα που βρίσκεται στο τιμόνι της Εθνικής Πινακοθήκης εδώ και έξι χρόνια.

«Προσωπικά δεν θα μου άρεσε να τα σκέφτομαι να ταξιδεύουν μπρος - πίσω σε όλον τον κόσμο, αλλά σίγουρα το Βρετανικό Μουσείο έχει ώς έναν βαθμό αναγνωρίσει τη βαθιά σημασία που έχουν για την Ελλάδα…

Εχει πρακτικά τεθεί υπό σκέψη ότι ορισμένα εξ αυτών θα μπορούσε να τα δανείσει εκεί (σ.σ.: στην Ελλάδα), αρκεί να μη γίνουν πιόνια πολιτικής εκμετάλλευσης» συνεχίζει και υποστηρίζει ότι το φόντο πάνω στο οποίο προβάλλονται τα έργα τέχνης μπορεί να αλλάξει. «Πολλοί πιστεύουν ότι είναι εξ ορισμού το αυθεντικό πλαίσιο, αλλά αν επιστρέφονταν στην Ελλάδα δεν θα τοποθετούνταν στο μνημείο λόγω της μόλυνσης. Ακόμη κι αν βρίσκονταν εκεί, το μνημείο είναι ερείπιο και αυτά είναι πολύ κατεστραμμένα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τα δει κάποιος όπως ήταν στην αρχική τους θέση. Αυτός είναι ένας συναισθηματικός μύθος, η ιδέα ότι μπορεί κάποιος να γυρίσει το ρολόι προς τα πίσω» καταλήγει ο επιστήμονας που υποστήριξε το 1991 πως «Η Παναγία με τα γαρίφαλα» δεν είναι αντίγραφο, αλλά πρωτότυπο έργο του Ραφαήλ, για το οποίο, δέκα χρόνια μετά την ανακοίνωση της θεωρίας του, η Εθνική Πινακοθήκη έκανε έρανο για να μπορέσει να το κρατήσει στις συλλογές της. Μπορεί βεβαίως ο Νίκολας Πένι να μην τάσσεται ανοιχτά υπέρ της Ελλάδας, το γεγονός όμως ότι είναι διευθυντής ενός κρατικού βρετανικού μουσείου και ταυτοχρόνως αποδέχεται τη διατυπωμένη και στο παρελθόν πρόταση περί δανεισμού, οπωσδήποτε έχει βαρύνουσα σημασία.

Κι αν το ελληνικό αίτημα αποκτά έναν ακόμη, έστω και έμμεσο, υποστηρικτή, είναι εντυπωσιακό πως από μια συγκρατημένη - αρχικά - αλλά αυθόρμητη δήλωση ενός διάσημου ηθοποιού το θέμα πήρε τεράστιες διαστάσεις.

Δεν είναι η πρώτη φορά πάντως που μεγάλα ονόματα από τη βιομηχανία του θεάματος έχουν ταχθεί υπέρ του επαναπατρισμού των Γλυπτών, όπως ο Σον Κόνερι, η Τζούντι Ντενς, η Βανέσα Ρεντγκρέιβ, η Εμα Τόμσον και ο Στίβεν Φράι, ο οποίος μάλιστα πήρε μέρος και σε ντιμπέιτ για το θέμα των Γλυπτών. Ισως όμως το γεγονός ότι όλο αυτό γινόταν συνήθως στο πλαίσιο μιας οργανωμένης εκστρατείας δεν έδινε στο θέμα ανάλογες διαστάσεις.

Από το Μουσείο Γκέτι

Οι Ιταλοί περιμένουν τον έλληνα αθλητή
O χρόνος μετρά πλέον αντίστροφα για τον χάλκινο αθλητή (φωτογραφία), το αρχαίο ελληνικό έργο που συνδέεται με τον γλύπτη Λύσιππο και η Ιταλία διεκδικεί να της επιστραφεί από το αμερικανικό Μουσείο Γκέτι. Αύριο, Τρίτη, αναμένεται το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο να εκδώσει την απόφασή του -  σύμφωνα με άλλη εκδοχή αυτό θα συμβεί την Παρασκευή - και θα αποφανθεί αν θα δεχθεί την απόφαση του ιταλικού δικαστηρίου που ζητεί την κατάσχεση και τον επαναπατρισμό του αγάλματος ή θα αποδεχθεί την έφεση του αμερικανικού μουσείου. Το χάλκινο άγαλμα που απεικονίζει έναν νέο νικητή σε κάποιους αγώνες - πιθανόν της Αρχαίας Ολυμπίας - πιάστηκε στα δίχτυα ενός ψαρά το 1964 και ύστερα από αναρίθμητες περιπέτειες κατέληξε στο Γκέτι για 3,8 εκατ. δολάρια. 

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ