Ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη: Φαίδρα, το πάθος, η ενοχή και το ασυνείδητο της ψυχής
του γιωργου ξηρου Ο “Ιππόλυτος” στην Επίδαυρο–11 Ιουλίου 1954 Όταν ο Ευριπίδης προανήγγειλε τη γέννηση της ψυχολογικής ανάλυσης και σκανδάλισε την ηθική του Αριστοφάνη Στην καρδιά της αρχαίας τραγωδίας βρίσκεται πάντα ο άνθρωπος∙ το πάθος του, η σύγκρουσή του με τη μοίρα και η αδυναμία του να υπερβεί τη φύση του. Στον Ιππόλυτο, ο Ευριπίδης φέρνει στο φως μία από τις πιο σκοτεινές και βαθιά ανθρώπινες μορφές του αρχαίου δράματος: τη Φαίδρα. Εδώ η τραγωδία μετατρέπεται σε ψυχολογική τοιχογραφία. Μια γυναίκα που συντρίβεται από έναν παράνομο, αδικαίωτο έρωτα, και μέσα από την πτώση της αποκαλύπτει τη λεπτότερη ψυχολογική τέχνη της αρχαίας δραματουργίας. Η Φαίδρα δεν είναι απλώς ένα πρόσωπο του μύθου, αλλά ένας καθρέφτης του ανθρώπινου ψυχισμού — μια γυναίκα που συντρίβεται ανάμεσα στο συνειδητό και το ασυνείδητ...