ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΧΩΡΟΣ

του ξηρου γιωργου Γνωρίζουμε ότι λαοί ή ένας αριθμός ανθρώπων που έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή και όχι  προκειμένου να επιλύσουν κοινωνικά, οικονομικά και γενικά θέματα επιβίωσης μετακινούνται  σε άλλες περιοχές από την εγκατάστασή τους ή τη χώρα τους.  Αρχαίοι Έλληνες μετακινούμενοι από την μητρόπολη  δημιουργήσαν αποικίες. Ο αποικισμός είναι ένα εργαστήρι κοινωνικών πειραματισμών. Η περιπέτεια μιας ομάδας Ελλήνων Δωριέων από την Κνίδο και την Ρόδο, μας δίνει ενδιαφέροντα στοιχεία οργάνωσης. Η ομάδα αυτών των Ελλήνων έχοντας να αντιμετωπίσει την πειρατεία των Ετρούσκων, υιοθέτησε για στρατιωτικούς λόγους ένα πλήρως κομμουνιστικό σύστημα, το οποίο διαδέχτηκε μια μετριοπαθείς μορφή κολεκτιβισμού και μια περιοδική ανακατανομή της γης. Το ακόλουθο χωρίο είναι από τον Διόδωρο (ίσως να προέρχεται από τον Τίμαιο)  και έχει  ιστοριογραφικό ενδιαφέρον . Πολλά χρόνια ύστερα από αυτά τα γεγονότα [1] , όταν τα νησιά [2]  και πάλι ερημώνο...

Στην 40η συνεδρίαση της Συνόδου της Unesco που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, επιβεβαιώθηκε η ένταξη ενός, επιπλέον, ελληνικού αρχαιολογικού χώρου στον κατάλογο με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco. Η Ελλάδα είχε υποβάλλει την υποψηφιότητά της από τον Ιανουάριο του 2015 και η αίτησή της είχε κριθεί πολύ σοβαρή, ήδη από την πρώτη στιγμή. Στη συνεδρίαση, λοιπόν, αποφασίστηκε ότι στον κατάλογο της Unesco με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς θα προστεθούν επιπλέον 12 μνημεία από ολόκληρο τον κόσμο. Η πόλη των Αρχαίων Φιλίππων, λοιπόν, είναι ο ελληνικός, αρχαιλογικός χώρος που συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο Unesco ΕΔΩ . Πρόκειται για την αρχαία πόλη της ανατολικής Μακεδονίας, η οποία εντοπίζεται στο νομό Καβάλας και πρωτοκατοκοίθηκε κατά τη νεολιθική εποχή. ΠΗΓΗ: ΕΝ ΛΕΥΚΩ

Ένα ακόμα εύρημα, από τα πιο σημαντικά που έχουν εκτεθεί στο πλαίσιο του « Αθέατου Μουσείου », της πετυχημένης δράσης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, «αναδύθηκε» σήμερα, από τον μη ορατό κόσμο των αποθηκών του. Πρόκειται για τον «κρατήρα της μάχης» , ένα μεγάλο αργυρό αγγείο που εκτίθεται για πρώτη φορά και το οποίο ανακαλύφθηκε σε τάφο πρίγκιπα, στο πλαίσιο των ανασκαφών του Ερρίκου και της Σοφίας Σλήμαν στις Μυκήνες, το 1876. Ήταν ένας από τους βασιλικούς τάφους του περίφημου Ταφικού Κύκλου Α, όπου για πρώτη φορά εντοπίστηκαν αντικείμενα και ταφικά έθιμα απολύτως άγνωστα ως τότε στην αρχαιολογική έρευνα και τα οποία χρονολογούνται στον 16ο αι. π.Χ. Παράλληλα με τη μεγάλη αρχαιολογική αξία του, το αντικείμενο έχει να επιδείξει, με την εύρεσή του, και μια πολύ ενδιαφέρουσα πορεία. Τα αργυρά ελάσματα που το αποτελούσαν (χωρίς κανείς να ξέρει το μυστικό τους), μεταφέρθηκαν στο Μουσείο, αριθμήθηκαν κι έμειναν οριστικά στις αποθήκες...

Ένα ακόμα εύρημα, από τα πιο σημαντικά που έχουν εκτεθεί στο πλαίσιο του « Αθέατου Μουσείου », της πετυχημένης δράσης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, «αναδύθηκε» σήμερα, από τον μη ορατό κόσμο των αποθηκών του. Πρόκειται για τον «κρατήρα της μάχης» , ένα μεγάλο αργυρό αγγείο που εκτίθεται για πρώτη φορά και το οποίο ανακαλύφθηκε σε τάφο πρίγκιπα, στο πλαίσιο των ανασκαφών του Ερρίκου και της Σοφίας Σλήμαν στις Μυκήνες, το 1876. Ήταν ένας από τους βασιλικούς τάφους του περίφημου Ταφικού Κύκλου Α, όπου για πρώτη φορά εντοπίστηκαν αντικείμενα και ταφικά έθιμα απολύτως άγνωστα ως τότε στην αρχαιολογική έρευνα και τα οποία χρονολογούνται στον 16ο αι. π.Χ. Παράλληλα με τη μεγάλη αρχαιολογική αξία του, το αντικείμενο έχει να επιδείξει, με την εύρεσή του, και μια πολύ ενδιαφέρουσα πορεία. Τα αργυρά ελάσματα που το αποτελούσαν (χωρίς κανείς να ξέρει το μυστικό τους), μεταφέρθηκαν στο Μουσείο, αριθμήθηκαν κι έμειναν οριστικά στις απ...