Η μητέρα όλων των μαχών: Καλλιτεχνικός διευθυντής ή διοικητικό συμβούλιο;
Η σύγκρουση του Συμβουλίου με τον καλλιτεχνικό διευθυντή μοιάζει με επαναλαμβανόμενο μοτίβο που ισχύει σε πολλές περιπτώσεις πολιτιστικών οργανισμών. Τέσσερα από τα πρόσωπα που ανέλαβαν θεσμικές θέσεις στο πρόσφατο παρελθόν απαντούν: με ποιους όρους είναι δυνατή η «συγκατοίκηση» ενός παράξενου ζευγαριού; «Δείχνουν απέναντί μου μια στάση εχθρική, που αγγίζει τα όρια της υπονόμευσης». «Αναβλητικότητα, γραφειοκρατία και απόσειση ευθυνών». «Περνάω άσχημα. Με δηλητηριάζει αυτή η ατμόσφαιρα». Είναι δυστύχημα που τέτοιες ατάκες δεν χώρεσαν σε καμία φεστιβαλική περφόρμανς. Θα ήταν «βγαλμένες από τη ζωή», θα έσταζαν από το δηλητήριο της ύπαρξης και θα είχαν την αυτοβιογραφική στάμπα κεντρικού παίκτη της πολιτιστικής ζωής. Με φεστιβαλικούς όρους, θα ήταν μία αυτοσχέδια παρλάτα εμπνευσμένη από το σύμπαν του Έντουαρντ Άλμπι. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ανελέητη για τον κορυφαίο πολιτιστικό θεσμό της χώρας. Με την πρόσφατη συνέντευξη Τύπου –απ' όπου και οι ατάκες- ο καλλ...