ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΧΩΡΟΣ

Επιστήμονες εντόπισαν τα απολιθώματα ενός άγνωστου μέχρι σήμερα είδους ανθρώπου που ζούσε στην περιοχή της σημερινής Ταϊβάν.


Ερευνητές, που μελετούν ανθρώπινα απολιθώματα τα οποία εντοπίστηκαν το 1976 σε μια σπηλιά στη νότιο Κίνα, εκτιμούν πως πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι σήμερα ανθρώπινο είδος, έναν άγνωστο κρίκο της εξέλιξης του ανθρώπου που κατοικούσε στην Ασιατική ήπειρο.
Ειδικοί του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Ανθρώπινης Εξέλιξης στην Ισπανία που μελετούν αυτά τα απολιθώματα υποστηρίζουν, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Βήματος, ότι δεν φαίνεται να σχετίζονται με κάποιο από τα γνωστά είδη ανθρώπων και εκτιμούν πως είναι πιθανό να ανήκουν σε ένα υβριδικό είδος ανάμεσα στον Homo erectus και τους Νεάντερταλ.
Οι μελέτες δείχνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν στην Ασία πριν από 60-120 χιλιάδες έτη. Τα νέα ευρήματα οδηγούν τους ειδικούς στο συμπέρασμα ότι ενώ ο σύγχρονος άνθρωπος βρισκόταν στην Αφρική σε άλλες περιοχές του πλανήτη ζούσαν διάφορα είδη ανθρώπων.
Όπως σημειώνεται στο Βήμ…

«Πού 'ν' το πού 'ν' το το δαχτυλίδι;». Οι επισκέπτες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου θα το αναζητήσουν κάποιες από τις επόμενες Κυριακές και Παρασκευές.
Το δαχτυλίδι του Θησέα εκτίθεται σε περίοπτη θέση στο ΕΑΜ, μαζί με άλλους μυκηναϊκούς θησαυρούς Με αφορμή ένα χρυσό, μυκηναϊκό, σφραγιστικό δαχτυλίδι που εκτίθεται σε προβεβλημένη θέση στην αίθουσα του Βωμού, το κοινό θα αναζητήσει με τους αρχαιολόγους και άλλα δαχτυλίδια της ίδιας εποχής, όπως και αντικείμενα μικροτεχνίας τα οποία σχετίζονται με αυτά.
Ετσι, η ξενάγηση στο πρώτο μουσείο της χώρας θα αποκτήσει πρόσθετη γοητεία, καθώς θα γίνει από ανθρώπους που έχουν και επιστημονική και βιωματική σχέση με το μουσείο.
Στο πλαίσιο του θεσμού που τιτλοφορήθηκε «Το Αθέατο μουσείο», κάποιο ιδιαίτερο αρχαίο αντικείμενο βγαίνει από τις αποθήκες και εκτίθεται σε περίοπτη θέση για δύο μήνες.
Τον δεύτερο μήνα, οι δράσεις του μουσείου θα περιλαμβάνουν ειδικές ξεναγήσεις, όπως τώρα, σε σχέση με το λεγόμενο «δαχτυλίδι του Θησέα»…

«Οταν ξύσεις ένα αληθινό έργο τέχνης, θα τρέξει λίγο αίμα». Σε αυτήν τη φράση συνοψίζεται η φιλοσοφία του Δημήτρη Μυταρά για το βαθύτερο νόημα της καλλιτεχνικής δημιουργίας σύμφωνα με τη διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα.
Δημήτρης Μυταράς. Ο φόνος, 1994. Aκρυλικό σε καμβά. H έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη (κτίριο Πειραιώς) θα διαρκέσει έως τις 8 Μαρτίου Η τελευταία, με τρόπο γλαφυρό κι άμεσο, με θαυμασμό κι αγάπη, αναφέρθηκε στον Δ. Μυταρά με αφορμή την έκθεση «Ο Δημήτρης Μυταράς και οι συνεργάτες του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών», η οποία εγκαινιάστηκε χθες στο κτίριο της οδού Πειραιώς του Μουσείου Μπενάκη και θα διαρκέσει έως τις 8 Μαρτίου.
«Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε τι έχουμε και να το εκτιμούμε όταν το έχουμε κι όχι όταν γίνει ιστορία. Ο Δημήτρης Μυταράς δεν έχει γίνει ακόμα, ευτυχώς, ιστορία. Είναι ζωντανός, είναι παρών. Εχουμε συνείδηση της μεγάλης συνεισφοράς του στην τέχνη. Είμαστε οφειλέτες σε αυτόν τον μεγάλο καλλιτέχνη».
Η έκθεση είναι μία π…

Η καταρρακτώδης βροχή που πέφτει εδώ και τρία 24ωρα σχεδόν, φούσκωσε τον Άραχθο και έριξε το ιστορικό γεφύρι της Ηπείρου, το γεφύρι της Πλάκας. Μεγάλες καταστροφές σε όλο το μήκος του ποταμιού, ενώ κινδύνεψε ακόμα και το γεφύρι της Άρτας. Ταυτόχρονα, πολλές ειναι οι ζημιές στα Γιάννενα ακόμα και μέσα στην πόλη.
Το γεφύρι της Πλάκας ήταν ένα πέτρινο τοξωτό γεφύρι στον Άραχθο ποταμό. Βρισκόταν στο Δήμο Πραμάντων σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από τα Γιάννενα και ένωνε τους νομούς Ιωαννίνων και Άρτας. Χτισμένο το 1866, ήταν μονότοξο, με άνοιγμα κάμαρας 40 μέτρα, ύψος 19 μέτρα και με άνοιγμα στην κορυφή 3,2 μέτρα.[1] Θεωρούνταν το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων.[2]
Στο σημείο όπου χτίστηκε το γεφύρι της Πλάκας υπήρχε μια παλαιά γέφυρα η οποία καταστράφηκε το 1860. Το 1863 ξαναχτίστηκε από την αρχή από το μάστορα Γιωργή από την Κόνιτσα με χορηγία του επιχειρηματία Γιάννη Λούλη. Η γέφυρα αυτή γκρεμίστηκε σχεδόν την ημέρα των εγκαινίων της. Το 1866 ξαναχτίστηκε με κτίστη τον Κωνσταντ…